Λουίζα ή λεμονόχορτο ή κιτρίοσμος, αλλιώς λιππία. Ένας ποώδης, πολυετής και φυλλοβόλος θάμνος που σε ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες φτάνει τα 2 μέτρα ύψος. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυτόχθον βότανο της ελληνικής γης. Ωστόσο οι ρίζες της λουίζα εντοπίζονται στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στο Περού και τη Χιλή.

Οταν μιλούμε για την Καστοριά, συνειρμικά μας έρχονται στο νου τρεις κυρίως συμβολικοί δείκτες που χαρακτηρίζουν την ταυτότητά της: τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία της, η βιοτεχνία των γουναρικών και το πανέμορφο φυσικό περιβάλλον της λίμνης.

Οι πόλεις δημιουργήθηκαν με κάποια συγκεκριμένα κριτήρια και το νερό έπαιξε πάντοτε αποφασιστικό ρόλο στην εκλογή του χώρου ίδρυσής τους.

Το νεροκάρδαμο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και σε σαλάτα, ενώ το μαζεύουμε όταν έχει ανθίσει, δηλαδή Ιούνιο με Σεπτέμβριο.

Το «συναντάμε» σε πολλά μέρη της Πελοποννήσου και σε νησιά.

Θεραπευτικές ιδιότητες

Το μελισσόχορτο ήταν αφιερωμένο στη θέα Άρτεμις και καθώς θεωρείτο από πολλούς ερωτικό γούρι δεν έλειπε ποτέ από κανέναν. Ευδοκιμεί σε βουνοπλαγιές της χώρας μας και είναι εξαιρετικό ρόφημα με πολλές ιατρικές ιδιότητες.

Τα Τζουμέρκα, ολόλευκα τούς περισσότερους μήνες του χρόνου, με το έντονο ανάγλυφο και τα εντυπωσιακά τοπία, αλλά και η ξεχωριστή φύση -που έχει συντελέσει σε τούτο το κομμάτι γης το δικό της θαύμα- καλούν τον επισκέπτη να εξερευνήσει και να γνωρίσει κάθε γωνιά αυτού του τόπου. Η αρμονική συνύπαρξη του δομημένου με το φυσικό περιβάλλον κάνει την περιοχή των Τζουμέρκων να έχει μια εντελώς δική της προσωπικότητα. Αυτή η αρμονία σε συνδυασμό με την γνώση της ιστορίας του τόπου, μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τον επισκέπτη.

Ρεπορτάζ: newx.gr

Τα όσπρια είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, στο Ελληνικό τραπέζι.

Είναι μία από τις πλέον ανερχόμενες καλλιέργειες στη χώρα μας, δεδομένων των χιλιάδων τόνων που εισάγονται, κυρίως από τον Καναδά.

Ο κ. Τάσος Αστρεινίδης κατάγεται από το Νέο Σκοπό Σερρών, από αγροτική οικογένεια, είχε τα ερεθίσματα, τα εργαλεία υπήρχαν, τα χωράφια είναι ιδιόκτητα.

Ο μενεξές είναι ποώδες φυτό και πολλαπλασιάζεται εύκολα. Το συναντάμε κυρίως σε κήπους, που το φυτεύουν συνήθως ως καλλωπιστικό και τα έντονα χρώματά του, αλλά και το σχήμα των φύλλων του, το καθιστούν εύκολα αναγνωρίσιμο.

Ο μενεξές αναπτύσσεται σε όλα τα εδάφη, αλλά ευνοείται κυρίως από τα σκιερά και τα δροσερά.

Στο Μπουραζάνι Κόνιτσας-Ιωαννίνων, έχει δημιουργηθεί από το 1990 το Περιβαλλοντικό Πάρκο ‘Μπουραζάνι’ εντός του οποίου φιλοξενούνται 850 άγρια ζώα. Κάθε χρόνο, κάτω από την καθοδήγηση του Κτηνιάτρου του Πάρκου, πρέπει να απομακρυνθούν υποχρεωτικά 50-80 ζώα για την διατήρηση της ισορροπίας του ζωικού πληθυσμού του πάρκου.

Χελιδόνιο το μέγα. Ένα φυτό που το συναντάμε στη χώρα μας, ενώ το κίτρινο χρώμα του και τα τέσσερα πέταλά του, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το χελιδόνιο αντέχει στο κρύο, ενώ ανθίζει τις εποχές από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Συνήθως το βλέπουμε σε χέρσες εκτάσεις ή ακόμη και κοντά σε φράχτες και τοίχους.

Γενικά:

Το Μέτσοβο,αποτελεί έναν παραδοσιακό οικισμό ο οποίος βρίσκεται,στα οερεινά του νομού Ιωαννίνων σε υψόμετρο 1.160μ.

Στο Μέτσοβο κατοικούν περίπου 2.503(σύμφωνα με την απογραφή του 2011) μόνιμοι κάτοικοι,κυρίως βλάχικης καταγωγής με κύριες ασχολίες την γεωργία και την κτηνοτροφία,την τυροκομία,οινοποιία,δασοπονία,υφαντουργία,λαϊκή τέχνη,την κατασκευή κυψελών και βαρελιών ενώ τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον τουρισμό.

Το βόραγο ή μποράντζα είναι ιδιαίτερα γνωστό ως το φυτό της χαράς, από τα χρόνια των αρχαίων Ελλήνων κι αυτό γιατί θεωρούσαν πως κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους και διώχνει τη μελαγχολία.

Το φυτό ανθίζει τους μήνες Μάιο- Σεπτέμβριο.

Θεραπευτικές ιδιότητες

Τα άνθη του φυτού λειτουργούν θεραπευτικά ως έγχυμα, σε ένα φλυτζάνι βραστό νερό, επιδρώντας ευνοϊκά σε περιπτώσεις πνευμονίας, βρογχίτιδας και κρυολογήματος.

Μονεμβασία η επίσημη ονομασία, Μονεμβασιά στην ποιητική εκδοχή της, Μονεμβάσια ή Μονοβάσια για τους ντόπιους, Μαλβουαζὶ για τους Φράγκους και Μαλμζύ κατά τους Άγγλους, η ονομασία της περιοχής προέρχεται από τα συνθετικά «μόνη» και «έμβαση», τη μια και μόνη είσοδο της Καστροπολιτείας.

Το λάμιο το λευκό είναι αυτοφυές φυτό και «συναντάται» σε όλης την Ευρώπη. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι τα χνουδωτά φύλλα του, όπως επίσης και το σχήμα καρδιάς των φύλλων. Μπορεί εύκολα να το μπερδέψει κανείς στην όψη, με την τσουκνίδα.

Ανθίζει κυρίως τους μήνες Απρίλιο- Σεπτέμβριο, ενώ τα άνθη του, που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς, τα συγκεντρώνουμε την άνοιξη.

Το βάλσαμο ή Hypericum perforatum είναι φυτό του γένους Υπερικόν.

Ήταν γνωστό ως υπερικό στην αρχαία Ελλάδα, ενώ στη νεότερη Ελλάδα είναι γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο.

Τα φύλλα του Βάλσαμου είναι φωτεινά κίτρινα-πορτοκαλί και τα πέταλα συνήθως κίτρινα. Όταν γυρίσουν προς το φως, αποκαλύπτουν ημιδιαφανείς στιγμές, που δίνουν την εντύπωση πως είναι διάτρητες.

Το κόλιαντρο είναι πόα και το άρωμά του δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστο.

Παρόλα αυτά, είναι διαδεδομένο στη μαγειρική.

Το κόλιαντρο ανθίζει τους μήνες Ιούνιο- Αύγουστο και συνήθως καλλιεργείται σε κήπους.

Θεραπευτικές ιδιότητες