 |
Μπορεί να χρησιμοποιείται κυρίως ως καλλωπιστικό φυτό, η λουίζα όμως, έχει και θεραπευτικές ιδιότητες, που «κρύβονται» στα φύλλα και στις κορυφές του φυτού όταν είναι ανθισμένο.
Η ενδεικτική περίοδος συλλογής των φύλλων, είναι τα τέλη καλοκαιριού, ενώ το… παράγωγό του είναι συνήθως το αιθέριο έλαιο και φυσικά χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα σε καλλυντικά, αλλά και σαπούνια.
Το βόραγο ή μποράντζα είναι ιδιαίτερα γνωστό ως το φυτό της χαράς, από τα χρόνια των αρχαίων Ελλήνων κι αυτό γιατί θεωρούσαν πως κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους και διώχνει τη μελαγχολία.
Το φυτό ανθίζει τους μήνες Μάιο- Σεπτέμβριο.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Τα άνθη του φυτού λειτουργούν θεραπευτικά ως έγχυμα, σε ένα φλυτζάνι βραστό νερό, επιδρώντας ευνοϊκά σε περιπτώσεις πνευμονίας, βρογχίτιδας και κρυολογήματος.
Ρεπορτάζ: newx.gr
Τα όσπρια είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, στο Ελληνικό τραπέζι.
Είναι μία από τις πλέον ανερχόμενες καλλιέργειες στη χώρα μας, δεδομένων των χιλιάδων τόνων που εισάγονται, κυρίως από τον Καναδά.
Ο κ. Τάσος Αστρεινίδης κατάγεται από το Νέο Σκοπό Σερρών, από αγροτική οικογένεια, είχε τα ερεθίσματα, τα εργαλεία υπήρχαν, τα χωράφια είναι ιδιόκτητα.
Τα Τζουμέρκα, ολόλευκα τούς περισσότερους μήνες του χρόνου, με το έντονο ανάγλυφο και τα εντυπωσιακά τοπία, αλλά και η ξεχωριστή φύση -που έχει συντελέσει σε τούτο το κομμάτι γης το δικό της θαύμα- καλούν τον επισκέπτη να εξερευνήσει και να γνωρίσει κάθε γωνιά αυτού του τόπου. Η αρμονική συνύπαρξη του δομημένου με το φυσικό περιβάλλον κάνει την περιοχή των Τζουμέρκων να έχει μια εντελώς δική της προσωπικότητα. Αυτή η αρμονία σε συνδυασμό με την γνώση της ιστορίας του τόπου, μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τον επισκέπτη.
Χελιδόνιο το μέγα. Ένα φυτό που το συναντάμε στη χώρα μας, ενώ το κίτρινο χρώμα του και τα τέσσερα πέταλά του, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Το χελιδόνιο αντέχει στο κρύο, ενώ ανθίζει τις εποχές από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Συνήθως το βλέπουμε σε χέρσες εκτάσεις ή ακόμη και κοντά σε φράχτες και τοίχους.
Γενικά
Το φυτό αγροιμόνια αναπτύσσεται σ’όλα τα κλίματα.Ευδοκιμεί κυρίως σε μεγάλους φράχτες,στις άκρες των δρόμων καθώς επίσης και στις λειμώνες.
Η συγκομοιδή του γίνεται το Ιούνιου ή τον Οκτώβριο και αποξεραίνεται.Μετά την αποξήρανση του χάνει την οσμή και την γεύση του.
Θεραπευτικές Ιδιότητες
Το ρόφημα από το βράσιμο των φύλλων του βοηθά στην κατάπολέμηση,της δυσπεψίας,της ημικρανίας,των κολικών,των εμέτων,του βήχα,της φαρυγγίτιδας κ.α.
Στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου, βρίσκεται το μεγάλο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας, το οποίο κτίστηκε το 1870- 71 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη.
Τα ιαματικά λουτρά της Αμμουδάρας απέχουν 20 χλμ. από την Καστοριά και 4 χλμ. από το Άργος Ορεστικό.
Το ηφαιστειακό υπέδαφος διατήρησε απολιθώματα χλωρίδας και πανίδας που μαρτυρούν πως κάποτε η περιοχή αποτελούσε μέρος του θαλάσσιου βυθού, αλλά δημιούργησε και τις θειούχες πηγές με τις γνωστές θεραπευτικές ιδιότητες.
Η υδροθεραπευτική μονάδα είναι από τις πλέον σύγχρονες και λειτουργεί όλο το χρόνο. Διαθέτει 10 ατομικούς λουτήρες, πισίνα κινησιοθεραπείας, γυμναστήριο, ιατρείο, βρύση για ποσιθεραπεία, εγκατάσταση για εισπνοθεραπεία και ξενώνα για όσους επιθυμούν να διαμείνουν στις εγκαταστάσεις κάνοντας πιο εντατική χρήση των λουτρών.
Το γαϊδουράγκαθο δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στις ημέρες ημέρες μας, όμως οι ευεργετικές ιδιότητες που παρέχει στην υγεία το κατατάσσουν σε εξαιρετικό βότανο. Αυτό το ήξεραν καλά πριν αρκετούς αιώνες όπου το χρησιμοποιούσαν για να ενισχύσουν την υγεία των νεφρών, της χοληδόχου κύστεως και στον καθαρισμό του ήπατος. Φυτρώνει σχεδόν σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, ενώ αναπτύσσεται περισσότερο σε μεσογειακά και εύκρατα κλίματα.
Το Σουφλί αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Τούρκο περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή στα 1667. Την περίοδο εκείνη ήταν ένα κεφαλοχώρι απαλλαγμένο από φόρους. Η τουρκική ονομασία Σοφουλού φανερώνει ότι πιθανότατα αποτελούσε κτήμα μοναστικού τάγματος που όντως μαρτυράται στην περιοχή. Αργότερα βέβαια οικογένειες Σουφλιωτών κατέφυγαν στο Σουφλί και τα πατρωνύμιά τους μνημονεύονται σε σημερινά επώνυμα.
Η Ναύπακτος είναι μια όμορφη πόλη, κτισμένη αμφιθεατρικά σε πευκόφυτη πλαγιά.
Με 18.231 μόνιμους κατοίκους είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού Αιτωλοακαρνανίας και απέχει 42 χιλιόμετρα από το Μεσολόγγι και 10 χιλιόμετρα από το πορθμείο Ρίου Αντιρρίου. Τα τελευταία χρόνια η πόλη εκσυγχρονίζεται με ταχείς ρυθμούς και είναι σε θέση να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις των επισκεπτών της ενώ παράλληλα διατηρεί σε μεγάλο βαθμό το παραδοσιακό ύφος της.
Το λάπαθο είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο φυτό στη χώρα μας. Το ύψος του φυτού φτάνει το 1,5 μέτρο, ενώ τα άνθη του παίρνουν το καλοκαίρι, ένα όμορφο, κόκκινο χρώμα.
Το λάπαθο ανθίζει τους μήνες Ιούλιο με Σεπτέμβριο, ενώ είναι ιδιαίτερα «βολικό» φυτό, καθώς δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και καλλιεργείται πολύ εύκολα. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του λάπαθου, ήταν πολύ γνωστές, κυρίως κατά την περίοδο του Μεσαίωνα.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Το Εστραγκόν ή Αρτεμισία η δρακόντειος, είναι ένα πολυετές αρωματικό βότανο, που προέρχεται από την Ανατολική Ευρώπη και ονομάζεται επίσης δράκος (προφανώς λόγω του σχήματος της ρίζας του). Ανήκει στην οικογένεια Αsteraceae και επιστημονικά είναι γνωστό ως Artemisia dracunculus sativa. Πρόκειται για ένα θάμνο που το ύψος του δεν ξεπερνά το 1.50 μέτρο και ευδοκιμεί σε γόνιμα αμμώδη εδάφη, με κατάλληλο ηλιακό φως. Τα φύλλα του έχουν ομαλή, σκούρα πράσινη επιφάνεια, με αιχμηρά άκρα και αναδύουν αρώματα και γεύσεις, παρόμοιες με αυτές του γλυκάνισου.
Η καλέντουλα είναι φυτό ιδιαίτερα κοινό στη χώρα μας και είναι ευρέως γνωστό ως «νεκρολούλουδο». Το έχουμε «συνηθίσει» ως καλλωπιστικό. Ανθίζει και συλλέγεται τους μήνες Μάιο με Οκτώβριο, ενώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα άνθη του φυτού, που είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται φρέσκα.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Κομπρέσες με τα άνθη της καλέντουλας, βοηθούν σημαντικά στην αντιμετώπιση εγκαυμάτων, των χρόνιων παθήσεων των ματιών, της φλεβίτιδας, αλλά και των τσιμπημάτων.
Το σπήλαιο του Δράκου βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης της Καστοριάς, στο 2ο χλμ της παραλίμνιας οδού Σουγγαρίδη και λίγο πριν από την Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας. Η είσοδος απέχει περίπου 20 μέτρα από τις όχθες της λίμνης και 14 μέτρα από τον δρόμο.