Η Διοίκηση Θερμαϊκού έχει ταχθεί, από την πρώτη κιόλας στιγμή που έλαβε το τιμόνι του Δήμου, υπέρ του εθελοντισμού, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στην κοινωνία και το ίδιο το άτομο και αποδεικνύοντάς το αφενός προχωρώντας στην ίδρυση σώματος εθελοντών και αφετέρου διοργανώνοντας, αλλά και στηρίζοντας κάθε πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή.

Σε Νέο Πετρίτσι και Βυρώνεια τ’ αποκαλούν «Μπαλκόνι τ’ ουρανού» και δεν έχουν άδικο, αφού η θέα από εκεί είναι μοναδική και κόβει την ανάσα. Σε υψόμετρο 1.637 μ. η κορυφή «Παπαδοπούλα» της Κερκίνης (Μπέλλες), αποτελεί ένα από τα «μυστικά» των ντόπιων, που συχνά ανηφορίζουν προς τα εκεί για πεζοπορία ή κυνήγι από τα χωριά Νέο Πετρίτσι και Βυρώνεια.

Ο Δήμος Δέλτα σε συνεργασία με την εθελοντική οργάνωση «Δράση για την Άγρια Ζωή» και τον «Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου», υπό τον συντονισμό της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, υποδέχονται την άνοιξη και διοργανώνουν τα «Χελιδονίσματα» στον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών Άγριων Ζώων στη Σίνδο, μέσα στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού, την Κυριακή 31 Μαρτίου από τις 11.00 το πρωί μέχρι τις 2.00 το μεσημέρι.

Με σταθερό στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων αλλά και της αισθητικής όλων των περιοχών του δήμου Νεάπολης-Συκεών, μικροί και μεγάλοι, κάτοικοι, μαθητές σχολείων και σύλλογοι της περιοχής, καλούνται να συμμετάσχουν και φέτος στο ραντεβού που διοργανώνει ο δήμος για την αναγέννηση του οικοσυστήματος και την ενδυνάμωση του φυσικού πλούτου, την Κυριακή 31 Μαρτίου, στις 10 το πρωί, στην περιοχή Στρεμπενιώτη, στη Δ.Ε. Νεάπολης.

Το φασκόμηλο είναι αυτοφυές φυτό και είναι τόσο συνυφασμένο με τη χώρα μας, που οι Γάλλοι το ονομάζουν «το τσάι της Ελλάδας».
Η φασκομηλιά ανθίζει τους μήνες Ιούνιο- Ιούλιο και κυρίως χρησιμοποιούμε τα φύλλα, που έχουν αποξηρανθεί, αλλά και τα άνθη της.

Το φασκόμηλο ήταν αρκετά διαδεδομένο από την αρχαιότητα, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έδιναν στις γυναίκες, προκειμένου να είναι γόνιμες.

Το Εστραγκόν ή Αρτεμισία η δρακόντειος, είναι ένα πολυετές αρωματικό βότανο, που προέρχεται από την Ανατολική Ευρώπη και ονομάζεται επίσης δράκος (προφανώς λόγω του σχήματος της ρίζας του). Ανήκει στην οικογένεια Αsteraceae και επιστημονικά είναι γνωστό ως Artemisia dracunculus sativa. Πρόκειται για ένα θάμνο που το ύψος του δεν ξεπερνά το 1.50 μέτρο και ευδοκιμεί σε γόνιμα αμμώδη εδάφη, με κατάλληλο ηλιακό φως. Τα φύλλα του έχουν ομαλή, σκούρα πράσινη επιφάνεια, με αιχμηρά άκρα και αναδύουν αρώματα και γεύσεις, παρόμοιες με αυτές του γλυκάνισου.

Η πικραλίδα φύεται σε όλη την Ευρώπη και είναι ιδιαίτερα γνωστό φυτό και στη χώρα μας. Η πικραλίδα μεγαλώνει σχετικά γρήγορα, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως φυτό, ενώ τρώγεται και ως σαλατικό.

Η ούρδα αποτελεί ένα εκλεκτό τυρί τυρογάλακτος, το οποίο μπορεί να καταναλωθεί αμέσως ή να συντηρηθεί ως και ένα έτος χωρίς να χάνει τα ευρέως αποδεκτά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του. Έχει συμπαγή-σφιχτή δομή, ελάχιστες τρύπες, πλούσια γεύση και ευχάριστο άρωμα.

Το βάλσαμο ή Hypericum perforatum είναι φυτό του γένους Υπερικόν.

Ήταν γνωστό ως υπερικό στην αρχαία Ελλάδα, ενώ στη νεότερη Ελλάδα είναι γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο.

Τα φύλλα του Βάλσαμου είναι φωτεινά κίτρινα-πορτοκαλί και τα πέταλα συνήθως κίτρινα. Όταν γυρίσουν προς το φως, αποκαλύπτουν ημιδιαφανείς στιγμές, που δίνουν την εντύπωση πως είναι διάτρητες.

Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας.

Ανήκει στο γένος Ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών.

Το φυτό έχει ύψος 20-80 εκ., έχει φύλλα αντίθετα μήκους 1-4 εκ.

Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη με pH 6-9 και μπορεί να εκμεταλλευτεί , όταν καλλιεργείται, ακόμα και πολύ φτωχά , ξηρικά και πετρώδη εδάφη.

Μία ενδιαφέρουσα και δοκιμασμένη, φυσική συνταγή, μας έστειλε ο αναγνώστης του newx.gr Χρήστος Παπαδόπουλος, προκειμένου να «πολεμήσουμε» τους πόνους σε αυχένα, μέση και γόνατα, αλλά και πιθανότατα να αποφύγουμε ακόμη και την εγχείριση.

Από τις άγριες τριανταφυλλιές, που μαζεύουμε γύρω στο Νοέμβριο με Δεκέμβριο, αφαιρούμε τα φύλλα και μένει ο «καρπός», που αποτελείται στην ουσία από μικρά σποράκια.

Τα αφήνουμε για λίγο καιρό να ξεραθούν και μετά τα βάζουμε στο μπλέντερ.